Często bywa tak, że powód i pozwany składają na początku postępowania rozwodowego mnóstwo wniosków dowodowych. Część z tych dowodów to świadkowie – bardzo często rodzina. Niekiedy ojciec, brat, babcia czy inni krewni nie chcą wypowiadać się na temat udanego, a zazwyczaj nieco mniej udanego pożycia małżeńskiego stron 😉 Krótko mówiąc: z jakichś powodów nie chcą „mieszać się” w sprawy małżonków. Jak mogą się wtedy zachować?

Po pierwsze. To, że nie chcesz zeznawać nie znaczy, że możesz nie stawiać w Sądzie. Stawiennictwo w Sądzie (np. Okręgowym w Lublinie – w przypadku spraw o rozwód) jest Twoim obowiązkiem. Nie uczynisz mu zadość – narażasz się na karę porządkową do nawet 5 000 zł!

Po drugie: na początku przesłuchania Sąd zapyta Cię kim jesteś dla stron. Gdy odpowiesz, że bratem, siostrą, babcią itp., Sąd uprzedzi Cie o prawie do odmowy składania zeznań. Zapyta: czy chce Pan/Pani zeznawać w sprawie?

Po trzecie: na ww. pytanie odpowiedz NIE, nie chcę zeznawać! Wtedy Sąd Ci podziękuję za przybycie i zwolni do domu. Ufff, właśnie uniknąłeś/-łaś angażowania się w sprawy rodzinne 😉

Podstawa prawna: przepis art. 261 kodeksu postępowania cywilnego. Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka, z wyjątkiem małżonków stron, ich wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osób pozostających ze stronami w stosunku przysposobienia. Prawo odmowy zeznań trwa po ustaniu małżeństwa lub rozwiązaniu stosunku przysposobienia. Jednakże odmowa zeznań nie jest dopuszczalna w sprawach o prawa stanu, z wyjątkiem spraw o rozwód.

Pytania? Skontaktuj się z adwokatem.